Yine eskisi gibi oldu mevsim...

Uzak

Yine eskisi gibi oldu mevsim... Soğuktan titreyen kapılar, ıslak yollar, İstiklâl'deki bir sinemanın arka çıkışından gerçek hayata -akşamın kuytuluğunda- tenha bir sokaktan giriş yapan mutlu çift, pencere camında tutunmaya çalışan kendini bilmez yağmur damlası, Dolmabahçe'de gece yarısı yaprakları temizleyen hayalet çöpçü, Beşiktaş İskelesi'nde günün yorgunluğunu denizin beşiğinde atan yaşlı gemi, yolcu kokan minibüs, iki bira içip üzgün ve hırçın gözlerle etrafı kesen amca kılıklı genç, gecenin köründe takside dahi uyumana izin vermeyen vaktini çoktan aşmış, seni istifaya meillendiren iş telefonu, öğlen kalktığında kahvaltı niyetine içilen soğuk meyve suyu, ekmek arasındaki yalnızlığına isyan eden kaşar, otogar yalnızlığı,... Böyle geliyor mevsimin halleri... 

Ve çok uzakta, kuru bir yolda, ortalama bir hızla seyir eden arabanın tekerleğinin sesi kadar huzur vermiyor, ağaç dallarının birbirleriyle fısıldamasını saymazsak... Bu mevsimin getirdikleri!